คดีฆาตกรรมในหอคอยกระจก
หอคอยกระจกที่ส่องแสงเจิดจ้าในป่าลึกที่มีหิมะปกคลุม ยอดแหลมที่มีเอกลักษณ์เฉพาะและมีความสูง 11 ชั้นเหนือพื้นดินและ 1 ชั้นใต้พื้นดินตามคำเรียกร้องของเศรษฐีผู้รักความลึกลับ นักสืบ นักจิตวิทยา นักประพันธ์ พ่อครัว ฯลฯ แขกผู้ได้รับเชิญต่างตื่นตระหนกเมื่อโศกนาฏกรรมเกิดขึ้นในอาคารหลังนี้ เจ้าของอาคารโดนวางยาพิษเกิดเหตุเพลิงไหม้ห้องอาหาร และพบศพที่เต็มไปด้วยเลือด
นอกจากนี้ คดีที่เกิดขึ้นดันคล้ายกับคดีที่เขียนด้วยเลือดเมื่อ 13 ปีก่อน...ความลึกลับถูกไล่ล่าโดยนักสืบชื่อดัง อาโอสึกิยะและแพทย์ ยูมะ อิจิโจลางสังหรณ์ที่ท้าทายผู้อ่านด้วยความพิศวง ว่าใครคือฆาตกร

ยักษ์
10 เรื่องสั้น ผลงานของ อิมามุระ อายะ นักเขียนที่ได้รับการยอมรับว่า โดดเด่นในการผสมผสานความลึกลับซ่อนเงื่อนกับความหลอนเรื่องสั้นคัดสรรที่เต็มเปี่ยมด้วย บรรยากาศสยองขวัญอันเป็นเอกลักษณ์ เหตุใดอีกาจึงร้อง ทัตสึมะซังงะโคโรชิตะ เส้นผมสีดำฝันร้าย ดอกกุหลาบของอาจารย์เมย์ ไซเรน และ ระเหย

โศกนาฏกรรมในบ้านหลังนั้น ที่มีฉันและสามีและสามีอยู่
ชองจินและซอวอน คู่รักอาศัยอยู่ในบ้านที่ควบคุมด้วยโปรแกรมไฮเทคที่ทำทุกอย่างตามที่ตั้งโปรแกรมไว้ ชองจินมีอาชีพเป็นโปรแกรมเมอร์ ไม่ค่อยได้กลับบ้าน ซอวอนที่ทำอาชีพนักเขียน จึงต้องอยู่บ้านเพียงลำพัง ซอวอนมีลูกชายติดมาจากคนรักเก่าชื่อวอนอู ที่หายตัวปอย่างไร้ร่องรอย ชองจินพบกับซอวอนและตกหลุมรักเธอ ยอมทุกอย่างยกเว้นเพียงเรื่องเดียวคือการยอมรับว่าวอนอูมีตัวตนอยู่ในบ้าน ทั้งสองจึงตกลงกันว่า เธอจะเลี้ยงวอนอูที่ชั้นสองของบ้าน ในขณะที่ชองจินจะใช้ชีวิตอยู่ที่ชั้นหนึ่ง
หลังจากชอนจินออกไปทำงาน ประตูด้านหลังที่เปิดไปยังสวนหลังบ้านก็ถูกเคาะ ซึงอู คนรักเก่าของเธอปรากฏตัว เป็นอย่างนี้ทุกวันหลังจากที่ชองจินออกไปทำงาน สุดท้ายซอวอนจึงขอให้ซึงอูอยู่เลี้ยงลูกที่ชั้นสองของบ้าน ชองจินไม่เคยรู้เรื่องนี้ และจะไม่มีวันได้รู้ นานวันเข้า ความต้องการของซึงอูก็คือการที่เขาจะได้อยู่กับครอบครัวสามคน เพียงสามคนเท่านั้นในบ้านหลังนี้
ชองจินเริ่มรู้สึกถึงความผิดปกติในบ้าน จึงไปสอบถามกับเจ้าของบริษัทที่สร้างบ้านหลังนี้ว่าใครเป็นคนสร้าง ซึ่งคำตอบที่ได้ก็คือซึงอูนั่นเอง ชองจินจึงจ้างนักสืบตามหาซึงอู ซอวอนรู้เรื่องเข้าจึงคาดคั้นกับซึงอูว่าช่วงเวลาที่หายไป เขาหายไปไหนมา ซึงอูบอกว่าจำไม่ได้ รู้แค่ว่าได้ยินเสียงซอวอนเรียกหาตน เขาจึงมาปรากฏตัวที่นี่ และพยายามเกลี้ยกล่อมซอวอนว่าจะทำให้เขา เธอ และลูกอยู่กันเพียงสามคนในบ้านหลังนี้ด้วยการกำจัดชองจินไปซะ

ฆาตกรมนุษย์กบกับศพปริศนา (ฉบับพิมพ์ครั้งที่ 2)
โคเทกาวะ คาสึยะ ตำรวจฝ่ายสืบสวน และ หัวหน้าของเขา สารวัตรวาตาเสะ ผู้เป็นหัวหน้าแผนกสอบสวนที่หนึ่งของกรมตำรวจไซตามะทำการสืบสวนคดีฆาตกรรมต่อเนื่องจำนวน 4 ศพ โดยมีชื่อและลักษณะการเสียชีวิตดังนี้
1. อะราโอะ เรโกะ พนักงานบริษัท สภาพศพถูกแขวนด้วยตะขอ พบข้อความในเศษกระดาษอยู่ข้างๆศพแรก เขียนด้วยลายมือขีดเขี่ยเหมือนเด็กว่า “วันนี้จับกบได้ด้วยแหละ เอาใส่ไว้ในกล่องแล้วก็เล่นกับมันเยอะเลย แต่ก็เริ่มเบื่อซะแล้ว นึกออกแล้ว.. ลองทำให้มันเป็นเหมือนผีเสื้อดีกว่า เอาเข็มไปติดที่ปากแล้วเอาไปแขวนไว้ที่สูงสูงละกัน”
2. อิบุสุคิ เซ็นคิชิ ชายชรา ร่างถูกบด
3. อุโดอุ มาซาโตะ นักเรียนประถม ถูกหั่นศพ
4. เอะโตอุ คาสึโยชิ ทนายความ ร่างถูกเผา
จากข้อความที่ฆาตกรทิ้งไว้ ทำให้สื่อตั้งฉายาให้ว่า “มนุษย์กบ”

คดีฆาตกรรมปริศนากับนกฟลามิงโก
“ฉันไม่เคยคิดว่าความสุขนี้จะคงอยู่ตลอดไป แต่ฉันไม่เคยคิดเลยว่ามันจะจบลงแบบนี้” คาดการณ์ไม่ได้! การพลิกกลับที่ไม่เคยมีมาก่อนในประวัติศาสตร์ลึกลับของเกาหลี! จุนโฮนำร่างไร้วิญญาณของดาฮยอนมาทิ้งที่ทะเลสาบ เป็นเรื่องน่าเศร้าที่ต้องทิ้งคนที่รักให้จมลงไป แต่ใครกันที่ฆ่าดาฮยอน จุนโฮย้ายมาเป็นครูที่โรงเรียนใหม่ และมีความสัมพันธ์ลับๆ กับดาฮยอน นักเรียนคนหนึ่งในชั้นเรียน แต่แล้ววันหนึ่ง ดาฮยอนก็ถูกฆ่าตายทำให้จุนโฮต้องปกปิดเรื่องราวการตายของดาฮยอนเอาไว้และนำศพไปทิ้ง หลังจากนั้นจุนโฮก็ออกตามหาว่าใครกันแน่คือฆาตกร







“ฉัาฮยอนก็ถูกฆ่าตายทำให้จุนโฮต้องปกปิดเรื่องราวการตายของดาฮยอนเอาไว้และนำศพไปทิ้ง หลังจากนั้นจุนโฮก็ออกตามหาว่าใครกันแน่คือฆาตกรด้เป็นอย่างที่เห็น และเรื่องราวของห้องลับที่คนในบ้านอาจไม่เคยรู้ว่าจะนำความจริงบางอย่างมาสู่พวกเขา