ตีแผ่เส้นทางประวัติศาสตร์ของศิลปะ โดยเฉพาะภาพนู้ด รวมถึงเชื่อมโยงกับค่านิยมปัจจุบัน ทำให้เข้าใจพัฒนาการของการตีค่าสิ่งใดสิ่งหนึ่งในแง่ศิลปะ

เคยมีผู้กล่าวว่า ศิลปะควรจะแยกตัวออกจากกรอบคิดทางสังคม

เคยมีผู้กล่าวว่า ผู้ที่ตัดสินคุณค่าทางศิลปะควรเป็นผู้เชี่ยวชาญในด้านนั้น

หากคำกล่าวที่ว่าเป็นจริง ใช่หรือไม่ว่าศิลปะได้แยกตัวออกจากบริบทอื่นๆ

จนดูราวกับว่าศิลปะเป็น เอกเทศ และไม่ข้องแวะกับส่วนอื่นส่วนใดเลย

ธเนศ วงศ์ยานนาวา ตีแผ่เส้นทางประวัติศาสตร์ของศิลปะ โดยเฉพาะภาพนู้ด รวมถึงเชื่อมโยงกับค่านิยมปัจจุบัน ทำให้เข้าใจพัฒนาการของการตีค่าสิ่งใดสิ่งหนึ่งในแง่ศิลปะ

เมื่อคำว่า ปกปิด กับ เปิดเผย ไม่ได้ถูกนำมาเป็นเกณฑ์ประเมินความเป็นศิลปะอีกต่อไป แล้วอะไรเล่าที่เป็นมาตรวัดนามธรรมของสิ่งนี้ได้

เมื่อเส้นเรื่องร้อยเรียงถักทอขึ้นมา เราจะได้ทราบกันว่า แม้แต่ ขนอวัยวะเพศ ก็ถูกควบคุมได้ ด้วยวาทกรรมที่แตกต่างกันไป
---------------------------

[…] ขน/ผม มีสถานะทางจริยธรรมแห่งวิถีชีวิต ถึงแม้ว่า ขน จะเป็นธรรมชาติ แต่ขนก็เช่นเดียวกับอะไรอื่นๆ ที่เป็นธรรมชาติ ที่ยังต้องถูกกำกับด้วยการจัดระเบียบทางวัฒนธรรม […]
---------------------------

เมื่อฉันไม่มีขน ฉันจึงเป็นศิลปะ
ธเนศ วงศ์ยานนาวา : เขียน
┈ ┉ ┈
สารบัญ
กิตติกรรมประกาศ
บทนำ : สุนทรียะ การควบคุม และศิลปะแห่งการละเมิด
เมื่อฉันไม่มีขน ฉันจึงเป็นศิลปะ
การจัดระเบียบเพศในศิลปะ: จากภาพนู้ดสู่ภาพระดับ X
นู้ดจำกัด จาก นู้ดไม่จำกัด
┈ ┉ ┈
ความหนา : 272 หน้า
ราคาปก 250 บาท